สภาพภูมิอากาศของประเทศจีน
ด้วยอาณาบริเวณที่กว้างใหญ่ ครอบคลุมสภาพภูมิประเทศแบบภูเขา 35% ที่ราบสูง 27% ที่ราบลุ่ม 17% เนินสูงต่ำ 8% และที่ราบ 13% จีนจึงมีสภาวะอากาศและอุณหภูมิที่ต่างกันมากในแต่ละท้องที่จากเหนือจรดใต้ประกอบกับลักษณะพื้นที่ที่เป็นแบบขั้นบันได ลาดลงจากที่ราบสูงทางตะวันตกไปสู่ที่ราบลุ่มทางตะวันออกและตะวันออกเฉียงใต้ก็มีอิทธิพลสำคัญ แต่สาเหตุสำคัญที่สุดคือที่ตั้งของประเทศ ที่อยู่ชายขอบทวีปเอเชียบนฝั่งมหาสมุทรแปซิฟิกอันกว้างใหญ่ ในฤดูหนาวความกดอากาศสูงที่ก่อตัวขึ้นจากตอนเหนือของทวีปเคลื่อนตัวลงมาทางใต้ พาเอาอากาศหนาวและแห้งแล้ว และฝุ่นจากทะเลทรายโกบีเข้ามาด้วย ในฤดูร้อนมีลมมรสุมพัดพาฝนจากมหาสมุทรเข้าสู่ฝั่ง
ภาคตะวันออกเฉียงเหนือและตอนเหนือของมองโกเลีย มีฤดูร้อนไม่นานนักและไม่ร้อนจัด ส่วนฤดูหนาวค่อนข้างยาวและหนาวจัด ทำการเพาะปลูกพืชผลได้เพียง 3-4 เดือน
ภาคตะวันตก เป็นเขตทะเลทรายมองโกเลียตอนในและมณฑลชินเจียงฤดูร้อนอากาศร้อนและแห้งแล้ง มีลมพัดแรงเป็นครั้งคราว ฤดูหนาวเย็นและแห้งแล้ง
ภาคกลาง ฤดูร้อนอากาศร้อนและมีฝนตกมาก โดยเฉพาะที่ราบดินเหลืองทางเหนือของแม่น้ำแยงซีระหว่างเดือนกรกฎาคม- กันยายน ทางตอนล่างของแม่น้ำมีอากาศรุนแรงน้อยกว่า สามารถทำการเพาะปลูกได้นานปีละ 8 เดือนขึ้นไป
ภาคใต้ มีลักษณะภูมิอากาศแบบชายฝั่งที่ได้รับอิทธิพลจากลมมรสุมฤดูร้อน พัดพาฝนจากทะเลเข้าสู่แผ่นดิน ระหว่างเดือนพฤษภาคม-กันยายน
ฤดูกาลแบ่งออกเป็น ฤดูใบไม้ผลิ ประมาณเดือนมีนาคม-พฤษภาคม อุณหภูมิ 10-22 องศาเซลเซียส
ฤดูร้อน ประมาณเดือนพฤษภาคม-สิงหาคม อุณหภูมิ 22 องศาเซลเซียสและมากกว่า
ฤดูใบไม้ร่วง ประมาณเดือนกันยายน-ตุลาคม อุณหภูมิ 10-22 องศาเซลเซียส
ฤดูหนาว ประมาณเดือนพฤศจิกายน-กลางมีนาคม อุณหภูมิ 10 องศาเซลเซียลและต่ำกว่า
ช่วงที่เหมาะจะเดินทางไปเยือนจีนคือ ฤดูใบไม้ผลิประมาณเดือนพฤษภาคม และช่วงฤดูใบไม้ร่วงประมาณเดือนกันยายน-ตุลาคม
นำข้อมูลมาจากหนังสือคู่มืนักเดินทางจีน
