Author Topic: ไขปัญหา อยากทำธุรกิจส่วนตัวค่ะ แต่ไม่รู้จะทำอะไรดี โดยนายตัวเอง ออจัง ซูชิ  (Read 5506 times)

Ralphbut

  • สมาชิกใหม่
  • *
  • Posts: 0
    • View Profile


หลังไมค์มาถามเจ๊ด้วยคำถามแบบนี้หลายท่าน ขอโอกาสรวบรัดตัดตอน ตอบที่นี่ครั้งเดียวเลยนะคะ (ใครยังไม่รู้จักเธอ จากอดีตมนุษย์เงินเดือนมาเป็นแม่ค้าซูชิที่สร้างรายได้ 8 แสน – 1 ล้านบาทต่อเดือน เชิญรับฟัง https://www.youtube.com/watch?v=fH1GyfnpmX8

ออกตัวเลยว่า เจ๊เป็นแม่ค้าตลาดนัด ไม่มีความรู้เรื่องบริหารธุรกิจ การตลาด และเศรษฐศาสตร์ใดๆเลยแม้แต่น้อย เพราะฉะนั้น คำพูดที่สวยหรูและความรู้ที่อัดแน่น เจ๊ไม่มีค่ะ และทุกวันนี้ก็ยังต้องอ่านหนังสือ ฟังผู้รู้และพัฒนาตัวเองไปเงียบๆค่ะ

หลายๆสิ่งที่เจ๊เขียนมา คือการถ่ายทอดประสบการณ์ค่ะ ไม่ใช่การแนะนำสั่งสอน เพราะเจ๊ไม่ใช่บริษัทเทรนนิ่งหรือสัมมนาใดๆ รายได้หลักของเจ๊คือการออกแรงแล่ปลาและปั้นซูชิค่ะ ไม่ใช่การชักชวนคุณๆไปร่วมลงทุนแต่อย่างใด หากเจ๊เห็นแก่ได้เพียงนิดเดียว เจ๊จะตอบเลยค่ะว่า มารับซูชิไปขายมั้ย มีขายส่ง มีแฟรนไชส์ มีสอนทำนะ บลาๆๆๆ ทำแล้วรวยนะ รายได้ดี มีไปเที่ยวต่างประเทศด้วย ถ้าทำยอดถึง สิ้นปีที่ผ่านมาไปกินปูที่ฮอกไกโดมา กับลูกค้าแฟรนไชซี่ถึง 30 เจ้า หูวว… ดูเจ้านั้นสิ ทำแปบเดียวเองนะ มีบ้านหลังใหญ่ที่บางกอกบูเลอวาร์ด ราคาร่วม 20 ล้าน เงินสดด้วย แบบนี้จะดีมั้ยคะ



ถ้าเป็นแบบนั้น เจ๊เปิดแชร์ลูกโซ่ แล้วชักชวนพวกคุณมาร่วมลงทุน เจ๊อาจจะรวยๆ สวยๆ นั่งนับเงินจากพวกแมงเม่าที่อยากจะรวยแล้วพร้อมวิ่งชนไฟไปแล้วก็ได้นะคะ

มาค่ะ…เจ๊จะบอก

1. เจ๊ไม่รู้จักว่าคุณเป็นใคร มีแบ็กกราวนด์ยังไง ทำอะไรมา ชอบไม่ชอบทำอะไร นิสัยส่วนตัวยังไง ถนัดอะไรมาบ้าง การสนทนากันเพียงเสี้ยวนาที เจ๊ไม่อาจตัดสินใจแทนใครได้ ว่าทำแบบนั้นสิ แบบนู้นสิ

2. ถามตัวเองก่อนดีกว่ามั้ยคะ ออกแบบชีวิตไว้ว่ายังไง ความรวยของแต่ละคนไม่เหมือนกัน ขึ้นอยู่กับความพึงพอใจ

3. ก่อนที่จะถามใคร ว่าทำอะไรดี นั่งถามตัวเองเยอะๆค่ะ อย่างเจ๊ ชอบทำอาหาร ชอบจนไม่รู้สึกว่ามันเป็นงานหรือภาระ ขอให้ได้ทำ ไม่ว่าจะงานอะไรที่ไหน ขอให้มีส่วนร่วมในครัวไว้ก่อน ไม่หลับไม่นอนไม่ว่ากัน ขอแค่อาหารที่เจ๊ทำอร่อยเลิศ เจ๊สู้ แล้วคุณล่ะ มีอะไรที่ทำแบบนั้นจริงๆได้หรือเปล่า ทำทั้งที่ไม่สนว่าจะจนหรือรวย

4. ยังเสียดายความสุขสบายในชีวิตเดิมๆ หรือเปล่า หลายๆคนในขณะที่สุขสบาย ไม่เคยดิ้นรนขวนขวายหาทางที่จะออกมาเป็นนายตัวเอง แต่นึกอยากจะทำก็ต่อเมื่อมีแรงกดดันจากทางอื่น เช่น มีหนี้ มีปัญหากับเจ้านายหรือเพื่อนร่วมงาน ถ้าเป็นแบบนั้น คุณออกมาทำงานเอง คุณจะมีเรื่องขัดแย้งกับตัวเองตลอดเวลาแน่นอน

5. เพระเงินอย่างเดียวหรือเปล่า ที่กระตุ้นให้คุณอยากออกมาเป็นนายตัวเอง ถ้าคุณไม่มีความสุขกับเงินเดือนหนึ่งหมื่นบาทที่คุณมี และเอาแต่พร่ำเพ้อว่าถ้าฉันมีสักหนึ่งแสนฉันจะมีความสุขมากกว่านี้ บอกเลยว่าตอนนี้คุณไม่มีเงินและไม่มีความสุข ทำไมไม่ลองหาความสุขจากเงินเดือนหนึ่งหมื่นแรกให้ได้ก่อนล่ะ ถ้าคุณหาความสุขจากสิ่งเล็กน้อยไม้ได้ วันที่คุณมีเงินหนึ่งแสน คุณก็จะยังร้อนรนอยู่อย่างนั้น และเงินไม่ชอบอยู่คนที่ร้อนรนตลอดเวลา และถึงเวลานั้น คุณก็จะยังวิ่งหาทั้งเงินและความสุขอยู่เหมือนเดิม และสุดท้าย คุณเองที่จะต้องมานั่งถาม ว่างานนี้ให้ความสุขฉันได้จริงหรือเปล่า




ใจเย็นๆ และค่อยๆหาทางไปค่ะ เวลาที่เราสงบๆใจเย็นๆ มองโลกในด้านบวก เราจะมองเห็นหนทางมากมายเลยค่ะ ที่จะได้เงินมาใช้ อย่างเมื่อวานเจ๊นั่งมองร้านหอยลวกทิ้งเปลือกหอยมากมายกว่าวันละร้อยกิโล ด้วยความเสียดาย เลยขอเขาไว้ เอามาล้างให้สะอาด ตากแดดให้แห้ง เก็บสะสมไว้ สิ้นปีกลับบ้านขนขึ้นรถกะบะ ไปให้แม่และป้าที่บ้าน เผาแล้วทำเป็นปูนเคี้ยวหมาก กว่าจะเผาหมดที่ขนไปให้ ทำให้เรามีปูนเคี้ยวหมากกินได้ตลอดปีแน่นอน และมีงานบุญในหมู่บ้าน เราก็สามารถขายได้อีกสบายๆ ไหนจะมีแม่ค้าที่รับหมากพลูและมะพร้าวจากสวนของเราไปขายต่อ เราก็ขายส่งให้คนเหล่านี้ได้สบาย จะวิ่งส่งที่ตลาดเองก็ได้ เพราะตั้งแต่เล็กจนสาว เจ๊นั่งขายหมากพลูที่ตลาดแบกะดินตอนเช้ามืด เพื่อช่วยแม่เอาของในสวนไปขายที่ตลาดและส่งตัวเองเรียนมาก่อน



ทั้งที่ลงทุนแค่แรงเก็บเปลือกและล้าง ไปขนแกลบจากโรงสีข้าว แทบไม่ได้ใช้เงินเลย แต่เชื่อมั้ยคะ ทุกอย่างรอบตัวมันเป็นเงิน หากคิดจะทำจริงจัง แม่และป้าจะมีรายได้ร่วมแสนบาทต่อปีจากเปลือกหอยเหลือทิ้งและได้เอาไปทำบุญตามอำเภอใจอีกมาก แค่เริ่มต้น ก็มีความสุขจะตาย เมื่อเช้าเจ๊ตื่นนอนมาล้างเปลือกหอยด้วยความสุข ล้างไปคิดถึงแม่และป้าไป ยิ้มได้ตลอดวัน บ้านเราขยัน และสอนเสมอว่าอย่าหลงว่ารวย ให้อยู่อย่างคนจน ประหยัด มัธยัสถ์และทำงานให้มากจนเป็นนิสัย ลูกจะไม่มีวันลำบาก เพราะลำบากจนชินไงคะ 555

ที่เจ๊เลือกเขียนอะไรต่อมิอะไรที่นี่ เพราะอยากช่วยเป็นแรงบันดาลใจ ให้คนที่อยากเป็นนายตัวเอง ได้กล้าออกมาทำสิ่งที่ตัวเองอยากทำ ไม่ใช่เพราะเจ๊เป็นกูรูธุรกิจแต่อย่างใดค่ะ แต่ถ้าคุณมีแผนธุรกิจแล้ว ติดขัดปัญหา อันนี้เจ๊ไม่ขัดข้องที่จะช่วยกันดูช่วยกันแก้ปัญหา และยังมีผู้รู้อีกมากที่พร้อมจะช่วยเหลือคุณ แต่อย่าเหวี่ยงคำถาม แบบครอบจักรวาลมาให้นะคะ เพราะแม้แต่คุณเองที่ยังไม่รู้จักตัวเอง แล้วคนอื่นๆจะมาช่วยอะไรคุณได้ จริงมั้ยคะ

อยากเปิดร้านขายขนม ขายซูชิ ขายของกินสารพัดที่ตลาดนัด ถามมาได้หมดค่ะ เพราะเจ๊ถนัดแต่เรื่องแบบนี้ อย่ามาถามเรื่องสวยๆงามๆ เสื้อผ้าแฟชั่นนะคะ เจ๊มึน

คืนนี้จะมามีคำถามมากมาย มาให้คุณถามใจตัวเอง ว่าถ้าคุณเจอแบบที่เจ๊เจอมาสารพัด แล้วคุณรู้ล่วงหน้า คุณจะยังตัดสินใจออกมาลุยแบบที่เจ๊ทำหรือเปล่า เพราะเจ๊เองไม่รู้อนาคตค่ะ มองไม่ออกเลยว่าถ้าออกมาขายของ จะรวยจะจนจะเจ๊ง ไม่มีทางรู้เลย รู้แต่ว่าตอนนั้น ถ้าไม่ออกมาตามหัวใจ ที่มันร่ำร้องอยากจะเป็นนายตัวเองใจแทบขาด เจ๊คงเสียดายแย่เลย

ออจัง ซูชิ
« Last Edit: December 06, 2014, 03:25:29 PM by thaitourta »

Ralphbut

  • สมาชิกใหม่
  • *
  • Posts: 0
    • View Profile
คำแถลงการณ์จากผู้เขียน

งานเขียนของเจ๊อาจดูแรง ตรง และไม่ถูกจริตผู้อ่านหลายๆท่าน อาจมองว่าเจ๊มองโลกในแง่ร้าย หรือคิดอะไรต่อมิอะไรในแง่ลบ แต่เปล่าเลยค่ะ โดยส่วนตัว เจ๊เป็นคนมองโลกในแง่บวกมาก และมากๆ มากเสียจนผ่านเรื่องแย่ๆมานักต่อนัก หากเจ๊มีทัศนคติต่างๆในแง่ลบ ย่อมยากที่จะผ่านเรื่องร้ายๆเหล่านั้นมาได้

แต่สิ่งที่เจ๊อยากถ่ายทอดประสบการณ์ให้ได้อ่าน มีทั้งด้านบวกและด้านลบ มีด้านที่คุณรู้แล้ว และด้านที่แม้แต่คุณเองยังนึกไม่ถึง เพราะเมื่ออ่านจบแล้ว คุณจะมองเจ๊ในแง่ไหนก็ตาม หรือนึกอยากจะด่าในใจหรือคอมเม้นท์แรงๆกลับมาก็ได้ทั้งหมดค่ะ แต่อ่านเอาไว้ และนึกภาพตามที่เจ๊เล่า แล้วระมัดระวังตัวในขณะที่คุณออกมาเป็นนายตัวเอง คุณอาจจะไม่ต้องเจ็บตัวเหมือนที่เจ๊เจ็บเลยค่ะ เรื่องบางเรื่อง รับฟังประสบการณ์จากผู้อื่นก็เพียงพอ โดยที่ไม่ต้องเสี่ยงหาประสบการณ์เช่นเขาจะดีกว่านะคะ

เพราะทั้งหมด คือการแบ่งปัน เล่าสู่กันฟัง แบบเพื่อนกับเพื่อน เจ๊ไม่ได้กำลังพยายามขายผลิตภัณฑ์ หรือชักชวนคุณไปร่วมลงทุนใดๆ เพราะงั้น มีอะไร เจ๊เล่าไม่กั๊กค่ะ ให้ก็คือให้

อาจมีหลายต่อหลายคน พยายามชักชวนคุณให้ออกมาทำธุรกิจ ออกมาป็นนายตัวเอง โดยชี้ไปที่เป้าหมายไกลๆ คือคำว่า "รวย อิสระทั้งเวลาและการเงิน" และบอกเล่าแต่หนทางอันสวยหรูให้คุณเคลิบเคลิ้มตาม แต่หนทางจริงๆที่กว่าจะนำคุณไปถึงคำนั้น มันมีขวากหนามมากมายที่คอยบั่นทอนให้คุณเหนื่อย หมดแรงและกำลังใจ และมีอีกหลายต่อหลายคนที่หมดแรง และล้มเลิกมันไปกลางคัน พร้อมทัศนคติที่แย่ๆต่อโลกธุรกิจติดเป็นแผลติดตัวไป

เจ๊เจอมาเยอะค่ะ แต่กว่าจะมาถึงจุดนี้ แผลเป็นร้ายๆเหล่านั้น ไม่ทำให้เจ็บแล้ว แต่พอยกแขนขึ้นมาดู ก็ทำให้นึกถึงวันที่เกิดแผล ความเจ็บปวดจากแผลและวิธีรักษาแผล มันคือประสบการณ์ขั้นสุดยอด เพื่อเตือนว่า เราผ่านความเจ็บปวดมันมาได้ และเรายังไม่ตาย

ดังนั้น จะมัวหวงประสบการณ์ทำไม ในเมื่อเราเห็นว่ายังมีอีกหลายๆคนที่อยากออกแบบชีวิตและเส้นทางเดินเหมือนเรา แต่ยังเคว้งคว้าง เพ้อฝัน หรือไม่มีจุดหมาย มาเปิดตามองโลกในแง่ความเป็นจริงค่ะ อย่าเจ็บแบบที่เจ๊เจ็บ คุณอาจผ่านมาได้ไม่สวยแบบที่เจ๊ผ่าน เพราะผู้หญิงคนนี้ ผ่านมามาก มากเสียจน ความเจ็บปวดใดๆจากนี้ จะไม่สามารถทำอะไรเธอได้อีกแล้ว

ดังนั้น อ่านให้เยอะๆค่ะ เก็บความรู้ เตรียมตัวทำการบ้านให้หนัก ซึ่งมันจะทำให้คุณโชคดีมากกว่าคนที่ไม่ทำการบ้านมาก่อนเลย โชคดีไม่มีอยู่จริงค่ะ มีแต่ใครเตรียมตัวมาดี ย่อมประสบความสำเร็จได้ดี ก็เท่านั้นเอง

ขอบคุณค่ะ

Ralphbut

  • สมาชิกใหม่
  • *
  • Posts: 0
    • View Profile
แรงงานคือปัญหาอันยิ่งใหญ่ระดับชาติ

ธุรกิจเล็กๆที่อาศัยแรงงานต่างด้าวมาช่วยทำ ย่อมประสบปัญหาเรื่องความอยู่ไม่ทน ความไม่สู้งานมาบ้าง แม้คุณจะเสนอสวัสดิการและค่าแรงที่ยอดเยี่ยม
ให้พวกเขาเพียงใดก็ตาม

ในที่นี้ เจ๊จะกล่าวถึงมุมมองของนายจ้างเท่านั้น เพราะหลายๆท่านที่มาอ่าน คือคนที่กระหายอยากที่จะเป็นนายจ้างในอนาคต หาใช่คนที่ต้องการเป็นลูกจ้างตลอดไปไม่

ดังนั้น หากคุณเรียนรู้งาน และสามารถลงเข้าไปทำงานในทุกแผนกได้ทั้งหมด อย่ากลัวเรื่องความไม่มั่นคงของแรงงาน มันมีเข้า ก็มีออกค่ะ แต่เราเอง คนที่ออกมาทำธุรกิจร้านอาหารหรือตลาดนัด ต้องติดดินพอที่จะทำเองได้ทั้งหมด แม้วันที่ไม่มีคนช่วย

วันนี้หวยออกที่เจ๊ เจอจังๆไปสามคนค่ะ เหตุเพราะเจ๊เรียกมาถามเลยว่า หลังปีใหม่ มีใครจะอยู่หรือจะไป มีคนหนึ่งในนั้นแจ้งไว้นานแล้วว่าขอลาออกกลับบ้านหลังปีใหม่ ซึ่งเจ๊ก็อนุมัติและรับทราบ แต่มีอีกสองคนในนั้นที่พอทราบข่าวว่าเพื่อนออก ก็เกิดความกลัวลำบาก กลัวเหนื่อย เพราะต้องขาดแรงงานไป 1 คน ทั้งที่ 2 คนนั้นยังไม่ผ่านช้วงทดลองงานเลยด้วยซ้ำ

ดังนั้นเจ๊เลยบอกว่า ถ้าคิดจะทำแค่ถึงปีใหม่ เจ๊ไม่เสียเวลาสอนงานนะ มันเสียเวลาเจ๊ เสียเวลาทุกๆคน ถ้าหางานใหม่ได้ ก็ไปได้เลย เจ๊ไม่ว่าอะไร

สองคนนั้นฮึดฮัดวิ่งออกจากบ้านไปเลย หาว่าเจ๊ไล่ออก อืมม...แล้วแต่จะคิด แต่ถ้าคุณจะเสียเวลากับคนที่ไม่มีใจให้องค์กรและไม่มีความชำนาญในงานที่ทำ จงอย่าเสียดายคน จงอย่ากลัวความลำบาก ที่จะต้องสอนงาน และอย่าเสียเวลางอนง้อคนที่กลัวลำบาก ไม่สู้งานกับคุณ คนที่ไม่มีน้ำใจแบบนี้ องค์กรไหนได้ไป ก็ไม่เจริญค่ะ

เหนื่อยเหรอ...บอกเลย เจ๊เจอมาเยอะแล้ว จะเหนื่อยอีก มันจะเป็นไรไป สิ่งสำคัญอยู่ที่ว่าคุณเตรียมรับมือและมีแผนแก้ไขปัญหาไว้ก่อนหรือเปล่าเท่านั้นเอง เจ็บมาเยอะ เลยมีแผนไว้รองรับเสมอ

เจ๊เหนื่อยไม่กี่วัน เจ๊หาคนได้ คุณลาออกด้วยอารมณ์ ตกงานไปอีกหลายวัน อดตาย เจ๊ช่วยอะไรไม่ได้จริงๆนะคะ ซอรี่...

Ralphbut

  • สมาชิกใหม่
  • *
  • Posts: 0
    • View Profile
การเป็นนายตัวเอง กับอิสรภาพเรื่องเวลาของออจังซูชิ

หลายคนที่อยากออกมาเป็นนายตัวเอง เพื่อต้องการมีอิสรภาพเรื่องเวลา หากคุณกำลังเพ้อฝันถึงการอยากท่องเที่ยวไปที่ไหนตามใจในวันไหนก็ได้ที่คุณอยากจะไป ปิดร้านตามอำเภอใจ อยากกล้บมาขายเมื่อไรคุณก็มา

หากคุณคิดเช่นนั้นแล้ว คุณควรมองหาอาชีพอิสระอย่างอื่น ที่ไม่ใช่ธุรกิจอาหารหรือร้านอาหารจะดีกว่า เพราะการนึกอยากปิดร้านตามใจ จะเกิดอะไรขึ้นหากลูกค้าที่เดินทางมาไกล เพื่อมากินอาหารที่ร้านของคุณ เมื่อเดินทางมาถึงกลับพบว่าร้านปิด คุณน่าจะเข้าใจความรู้สึกนั้นได้ดี

การออกมาขายอาหารแล้วคุณเลือกที่จะเป็นเชฟ เป็นพ่อครัวเอง นั่นคือการเลือกแล้วว่า คุณยินดีจะทำงานตามเวลา เพื่อให้ลูกค้าได้กินอาหารจากฝีมือของคุณเอง แต่ถ้าหากคุณเลือกจะเป็นเจ้าของธุรกิจ และดูแลการบริหารงานหรือเป็นแค่นายทุนอย่างเดียว นั่นก็เป็นอีกเรื่องที่เจ๊ไม่ขอกล่าวถึง เพราะเชื่อว่าคุณจะจัดการบริหารเวลาของคุณได้เอง

หากคุณกำลังเริ่มต้นธุรกิจอาหาร และต้องการเป็นคนปรุงอาหารเอง ขอให้เตรียมใจไว้เลยว่า จะต้องสละเวลาอีกมากเพื่อสร้างธุรกิจและอาณาจักรของคุณเอง เป็นไปไม่ได้เลยที่คุณจะใช้เวลาเพียงน้อยนิดเพื่อทำงาน แล้วเอาเวลาที่เหลือไปเที่ยวเล่น อย่างที่คุณนึกฝันไว้ตอนที่เป็นมนุษย์เงินเดือน
ต้องทุ่มเทเวลามากมายเพื่อสร้างระบบ สร้างชื่อเสียงและสร้างลูกค้า แต่หากถึงวันที่ระบบเข้าที่เข้าทาง คุณจะนึกสนุกใช้เวลาตามใจแค่ไหนก็ได้ แต่คนที่รักการทำอาหาร กลับไม่มีใครอยากไปไหนเท่าไร เพราะการทำอาหารมันคือส่วนหนึ่งของชีวิตไปแล้วไงคะ

ว่าที่เถ้าแก่คนใหม่ คิดหรือยังคะ ว่าอยากใช้เวลาแบบไหน เริ่มต้นหาตัวเองให้เจอเร็วๆนะคะ

Ralphbut

  • สมาชิกใหม่
  • *
  • Posts: 0
    • View Profile
อยากทำธุรกิจส่วนตัว แต่ไม่รู้จะทำอะไรดี
ตอนที่ 2

อย่าเพิ่งกระอักเลือดไป ถ้าโพสต์ที่แล้วทำให้คุณจุกเพราะคำตอบมันตรงและแรงมากๆ เจ๊เป็นแบบนี้ค่ะ ไม่เสียเวลามาอ้อมค้อม เวลามันแพง อยากพูดอะไรพูด แต่ต้องพูดสิ่งที่มันสร้างสรรค์ด้วยนะคะ ไม่งั้นเขาจะหาว่าพล่าม

ที่เจ๊เลือกเขียนอะไรต่อมิอะไรที่นี่ เพราะอยากช่วยเป็นแรงบันดาลใจ ให้คนที่อยากเป็นนายตัวเอง ได้กล้าออกมาทำสิ่งที่ตัวเองอยากทำ ไม่ใช่เพราะเจ๊เป็นกูรูธุรกิจแต่อย่างใดค่ะ แต่ถ้าคุณมีแผนธุรกิจแล้ว ติดขัดปัญหา อันนี้เจ๊ไม่ขัดข้องที่จะช่วยกันดูช่วยกันแก้ปัญหา และยังมีผู้รู้อีกมากที่พร้อมจะช่วยเหลือคุณ แต่อย่าเหวี่ยงคำถาม แบบครอบจักรวาลมาให้นะคะ เพราะแม้แต่คุณเองที่ยังไม่รู้จักตัวเอง แล้วคนอื่นๆจะมาช่วยอะไรคุณได้ จริงมั้ยคะ

อยากเปิดร้านขายขนม ขายซูชิ ขายของกินสารพัดที่ตลาดนัด ถามมาได้หมดค่ะ เพราะเจ๊ถนัดแต่เรื่องแบบนี้ อย่ามาถามเรื่องสวยๆงามๆ เสื้อผ้าแฟชั่นนะคะ เจ๊มึน

คืนนี้จะมามีคำถามมากมาย มาให้คุณถามใจตัวเอง ว่าถ้าคุณเจอแบบที่เจ๊เจอมาสารพัด แล้วคุณรู้ล่วงหน้า คุณจะยังตัดสินใจออกมาลุยแบบที่เจ๊ทำหรือเปล่า เพราะเจ๊เองไม่รู้อนาคตค่ะ มองไม่ออกเลยว่าถ้าออกมาขายของ จะรวยจะจนจะเจ๊ง ไม่มีทางรู้เลย รู้แต่ว่าตอนนั้น ถ้าไม่ออกมาตามหัวใจ ที่มันร่ำร้องอยากจะเป็นนายตัวเองใจแทบขาด เจ๊คงเสียดายแย่เลย

คืนนี้ คืนนี้ คืนนี้ เจอกันนะคะ